Sunday, March 8, 2015

*توفان توئیتری برای حمایت از از قربانیان پروژه "عنکبوت " سپاه *

جمعی از کاربران توئیتر چهارشنبه بیستم اسفند  ماه درصدد بوجود  آوردن توفان توئیتری برای نشان دادن حمایت خود از قربانیان پروژه "عنکوبت" سپاه هستند 


 به عنوان یک فعال شبکه های اجتماعی  همکاری خود را در این توفان بسیار لازم میبینم . محمد یوسفی که یکی از بازداشت شدگان هست فقط بخاطر مدیرت صفحهات فیسبوکی بازداشت شده.   چه بسا که فردا نوبت همه ما باشد. 
به امید آزادی تمامی عزیزان دربند 


Thursday, March 5, 2015

به یاد دکتر مصدق






 خوبه که  وقتی از همه طرف به ما حمله میشود به یاد دکتر باشیم و این جمله روپیش خودمون تکرار کنیم . 

« هرچه فحش شنیدم و یا در جراید خواندم پر کاهی بر من اثر ننمود و هر وقت به یاد پندی می آمدم که از مادرم شنیدم و آن پند این بود که وزن اشخاص در جامعه به قدر شدائدی است که در راه مردم تحمل می کنند برای مبارزه بیشتر حریص می شدم و خود را بهتر مجهز می کردم و من این نهضت را تا زنده ام ادامه می دهم و از آن راه منحرف نخواهم شد.»

Tuesday, April 2, 2013

طوفان گوگل پلاس برای نجات جان دکتر خزعلی

جان دکتر خزعلی در خطراست


ایزوله کامل مهدی خزعلی در نود و پنجمین روز اعتصاب غذا 


امشب ساعت ۲۲:۳۰ به وقت تهران همگی در گوگل پلاس سعی بر آن خواهیم کرد که هشتگ دکتر خزعلی را ترند بلکه باعث جلب توجه ارگانهای حقوق بشری شده و کمکی در نجات جان دکتر خزعلی باشد. 
لطفا ً با دوستان خود این  پست را به اشتراک بگذارید و از آنها دعوت به هم صدایی کنید.  شاید که بتوانیم جان یک انسان را نجات دهیم. 
لطفا با استفاده از هشتگهای ذیل لینکهای مرتبط به دکتر خزعلی را به اشتراک بگذارید.  

#khazali #Humanrights #Iran #Hungerstirke #lifeindanger @Amnesty #help 
چند لینک مرتبط. البته میتوانید از لینک و یا متنهای دیگری نیز استفاده کنید













به  امید آزادی تمام عزیزان در بند.




Google Plus Storm for khazali

Regime critic Blogger Dr. Mehdi Khazali's Life is in Danger 


April 3rd 22:30 Tehran Time ; 2 pm NY Time ; 11 am California Time; 8 pm Berlin time and 7 pm London time. 



Doctor khazali is on the 95th day of hunger strike.  Join us in google plus as we try to trend #khazali #hungerstrike 
Please post and repost any article about #khazali and ask everyone in  your circle to join.
 Let us join hands and try to save a man's life. 

Here are some links about Dr. khazali :




please share and re share these and any other articles you can find. and use the following tags and mentions  

#khazali #humanrights #Iran #hungerstrike #lifeindanger #help @Amnesty 

Wednesday, November 28, 2012

********************* طوفان توئیتری اضطراری برای حمایت از نسرین ستوده ***************







وضع نسرین ستوده بسیار بحرانی است. 
طوفان توئیتری ،امشب پنج شنبه نهم آذر ماه ۱۳۹۱ ساعت ۲۲:۳۰


امشب هم طوفانیست .اما جنسش با طوفانی که در دل همسرو کودکان نسرین ستوده برپاست فرق دارد
و حتما طوفانش با طوفانی که در دل نسرین ایران میوزد نیز فرق دارد.

 نسرین ستوده ای که دیگر چهل وچهار روز است ، غذایی نخورده 


رضا خندان همسر نسرین ستوده دو روز قبل گفته است: وضع جسمی همسرم به
مرحله ی خطرناک رسیده‌. فشارش آنقدر پایین بوده‌ که شخصی که فشار خونش را
اندازه‌ گرفته نتوانسته اندازه‌اش را به او بگوید.
  دیگر قرار شده تاهرروز به بهداری زندان اوین برود.
 نسرین خواسته ی غیر قانونی ندارد.
 اومیگوید : چرا بچه ی 12 ساله ی ما را به خاطر مادر مجازات می ‌کنید!؟

اما نسرین و خانواده اش تنها نمانده اند. امشب را با حضور خود طوفانی خواهیم کرد
قرار ما پنج شنبه نهم آذر ۱۳۹۱ساعت ۲۲:۳۰ در توئیتر 


Thursday, November 8, 2012

Letter Writing Storm to Save Nasrin Sotoudeh's life

طوفان نامه نویسی برای نجات جان نسرین ستوده 
Please Help sending out this letter to human right groups and the UN and ask them to To save Nasrin Sotoudeh Life 



Please use the following letter to human rights groups and the UN, calling upon them to save Nasrin Sotoudeh's  life. 

1-Copy and paste the body of the email 
2-Copy the letter and attach it as a file to your email
3- You can put your email instead of the emailed mentioned below if you like. 
4- Don't forget to sign the email. 
5- Send the letter to the email list provided below

Subject: Please save Nasrin Sotoudeh's  life

خواهشمند یم ایمیل زیر را به ارگانها حقوق بشری و رسانهای بین المللی ارسال فرمائید
1- متن ایمیل
2- ضمیمه ایمیل را به صورت فایل به ایمیل ضمیمه نمائید.
3- آدرسهای ایمیل را در قسمت دریافت کننده ایمیل درج نمائید.
4- امضأ متن میلیل
5- در قسمت متن که امیلیل میبیندید میتوانید ایمیل خود به جای ایمیل داده شده درج نمائید.


1- Body:       متن ایمیل



Dear Sir / Madam ,

A group of close friends of Nasrin Sotoudeh, the prominent Iranian rights lawyer, are launching an appeal for her, addressed to all human rights organizations, asking them to take supportive action for her. Nasrin Sotoudeh has been on a hunger strike in Evin prison in Iran since October 17, 2012 and is in critical condition.

I am writing in hopes that you can kindly follow up this critical issue and see what
you can do locally or internationally to support this action. Attached you will find more
information about Nasrin Sotoudeh.

For any matters at all please do contact Vattandoost at (914) 407-4103 /vattandoost@gmail.com or myself.

Thank you very much in advance and looking forward to your response

Best Regards



  2-Attachement  ضمیمه

As you know for several years the ruling government of Iran, has been acting against the rightful demands of the Iranian people, has been repressing political and civil activists and even union workers and has monitored and silenced their freedom and justice seeking voices. The most significant of such crackdowns occurred right after the June 2009 controversial and engineered presidential elections following which the regime killed many justice seeking Iranians who took to the streets to protest against such evident fraud, and arrested many other groups including students, writers, lawyers and other intellectuals, civil activists and union workers, who were tried in the show trials and were sentenced illegally.

One of these freedom seeking prisoners is Nasrin Sotoudeh, born in 1963, is an Iranian lawyer and human rights advocate. She has represented opposition activists imprisoned following Iran's disputed June 2009 presidential elections, juveniles facing the death penalty, women and prisoners of conscience. She was arrested in September 2010 on charges of spreading propaganda and conspiring to harm state security and has been held in solitary confinement.
Sotoudeh has two children. She recently started a hunger strike in protest against the state's harassment of her family

Sotoudeh staged her first hunger strike in October 2010 when she was placed in solitary confinement while awaiting trial, and two more hunger strikes before the end of the year. Her current hunger strike was prompted by authorities' repeated obstruction and outright denials of her right to contact with family members, including her 12-year-old daughter, Mehraveh, and four-year-old son, Nima. Her husband, Reza Khandan, wrote on Facebook that "she has lost so much weight and is so weak that she is unrecognizable to those who have not seen her for a
Since the authoritarian regime of Iran has repeatedly shown to have no values for the lives of the political prisoners, we are very much concerned about her  deteriorating physical conditions and that of the other freedom seeking prisoners in Iran and we fear that these justice seeking individuals will face a silent death inside the prisons, as the result of deliberate negligence and incapability of the Iranian authorities.
Hence, considering the positive outcomes of international support in eliminating the sufferance of the political prisoners, we ask you to use all your capacities and that of international human rights organizations, to pressure the authoritarian government of Iran, which denies the rights and freedoms of its citizens, in order to save the lives of these heroes from the devastating tyranny and oppression. This tyranny is neither what was promised to the nation, nor is in line with the ideals set forth by the freedom and justice seeking people of Iran to fight tyranny 33 years ago.

Hoping for a brighter tomorrow for the oppressed people of Iran.  A tomorrow in which all citizens rights and freedoms enshrined by the Universal Declaration of Human Rights and the Constitution, are respected and achieved.
Thank You for you time

Vattandoost

(914) 407-4103


4- لیست ایمیلها

4- The List of Emails :




48hours@cbsnews.com, 60m@cbsnews.com,
Bruce.Wallace@latimes.com, DNZPC.Sekretariat@msz.gov.pl,
Iran_team@amnesty.org, Mark.McGonigle@latimes.com,
UK@un.int, aiis@uchicago.edu, Hamayesh.Madani@gmail.com
aimember@aiusa.org, aiusama@aiusa.org,
aiusamw@aiusa.org, aiusane@aiusa.org,
aiusasf@aiusa.org, aiusaso@aiusa.org,
bernard.kouchner@diplomatie.gouv.fr, cambodia@un.int,
canada.un@international.gc.ca, city@thestar.ca,
colombia@colombiaun.org, congo@un.int,
cromiss.un@mvp.hr, dateline@nbcuni.com,
ddyke@amnesty.org ,  editor@usatoday.com, evening@cbsnews.com,
external@utn.stjr.is, foreign@nytimes.com,
france@franceonu.org, gpapandreou@parliament.gr,guido.westerwelle@auswaertiges-amt.de,
gunnesch.s@zdf.de, hardball@msnbc.com, honduras_un@hotmail.com,
imprensa@itamaraty.gov.br, info.italyun@esteri.it,
info@ap.org, info@eda.admin.ch,
info@liechtenstein.li, inform@mfa.gov.ge, inquiries@un.org,
iprd@mfa.government.bg, itkarsag.konz@kum.hu,
jfelson@belizemission.com, joe@msnbc.com, korea@un.int,
letters@latimes.com, letters@newsweek.com,
letters@nytimes.com, letters@time.com,
  letters@washpost.com,
lorenzocairoli@hotmail.com, mail@icj-cij.org,
mail@slmission.com, michael.spindelegger@bmeia.gv.at,
minforeign1@mfa.gov.cy, ministar@mvpei.hr,
minister@dfa.ie, misiune@romaniaun.org,
mission@bahamasny.com, mission@svg-un.org,
msp@mfa.rs, ,
nadiapizzuti@gmail.com, news-tips@nytimes.com,
newshour@pbs.org, newyorkpm@gmail.com,
nightline@abcnews.com, nightly@nbc.com,
nowyjork.onz.sekretariat@msz.gov.pl, npillay@ohchr.org,
nytnews@nytimes.com, ole.erik.almlid@aftenposten.no,
ombudsman@washpost.com, pm@pm.gov.pt,
podatelna@mzv.cz, post@mfa.no,
redactie@volkskrant.nl, redaktion@faz.de,
redaktion@tages-anzeiger.ch,
redazione.tg5@mediaset.it, redazione@ilmanifesto.it,
registrator@foreign.ministry.se, registry@ohchr.org, romania@un.int,
rusun@un.int, samoa@un.int,
sanomat.yke@formin.fi, sc-1540-Committee@un.org,
scpipwdc@gmail.com, segreteria@unita.it, segreteria_roma@repubblica.it,
senegal.mission@yahoo.fr, serbia@un.int,
seychelles@un.int, sierraleone@un.int,
simon.jeffery@guardian.co.uk, ivattandoost@yahoo.com
singpm_nyc@sgmfa.gov.sg, sknmission@aol.com,
skytg24.redazione@skytv.it, somalia@un.int,
sr-iran@ohchr.org, stein.s@zdf.de,
sudan@sudanmission.org, suriname@un.int,
swaziland@un.int, sweden@un.int,
syrianmission@verizonmail.com, tajikistan@un.int,
tajikistanun@verizon.net, thailand@un.int,
themission@angolaun.org, titkarsag.konz@kum.hu,
today@nbc.com, tonio.borg@gov.mt,
tto@un.int, turkey@un.int, tofantweet@gmail.com
turkmenistan@un.int, tuvalu@onecommonwealth.org,
uae@un.int, udenrigsministeren@um.dk,
ugandaunny@un.int, umi@formin.fi,
un.newyork@mzv.sk, unmoldova@aol.com, uno_us@mfa.gov.ua,
urm@urm.lt, uruguay@un.int,
uzbekistan@un.int, vanunmis@aol.com,
vertretung-UN@nyc.rep.admin.ch, vminfo@vm.ee,
wsj.ltrs@wsj.com, zimbabwe@un.int



Tuesday, October 9, 2012

روایت ژيلا بنی یعقوب از زندان اوین

ژیلا بنی یعقوب، روزنامه نگار از زندان اوین در نامه ای به همسرش بهمن احمدی امویی در زندان رجایی شهر، گزارش کوتاهی از روزهای زندان خود داده است. ژیلا بنی یعقوب و بهمن احمدی امویی از جمله زوج های زندانی سیاسی هستند که هم زمان، دوران محکومیت خود را می گذرانند و از ملاقات با یکدیگر محروم هستند.
به گزارش جرس متن نامه ژیلا بنی یعقوب به شرح زیر است


بهمن عزیزم سلام
نزدیک به دو ماه از آخرین ملاقات ما می گذرد. آخرین دیداری که در پشت میله های آهنی و شیشه های دو جداره سالن ملاقات زندان رجایی شهر انجام شد.
راستی برایت نگفتم که چقدر برای آمدن به آن آخرین ملاقات دو دل بودم و تردید داشتم حتی تصمیم داشتم که تاریخ آمدنم به زندان اوین را یکی دو روزی جلو بیاندازم تا به پنج شنبه که روز ملاقات زندان رجایی شهر است، نرسم .شاید الان که این را... می خوانی تعجب کنی حالا برایت می گویم چرا دوست نداشتم به آن ملاقات خداحافظی بیایم. ملاقاتی که می دانستم ممکن است با ملاقات بعدی مان یک سال فاصله داشته باشد، باورت می شود؟ یکسال!
می ترسیدم شجاعت خداحافظی یک ساله با تو را نداشته باشم، می ترسیدم، بغضم بترکد و اشکهایم سرازیر شود و تصویر من با بغض و اشک؛ یک سال تمام تو را رها نکند. اما هر جور بود، بالاخره تصمیم گرفتم که بیایم و آمدم .
مقامات دادستانی و زندان حتی به زنی که قرار بود به زندان برود و می خواست با همسر زندانی اش، خداحافظی کند نیز اجازه ملاقات حضوری نداده بودند. روزگاری این مخالفت ها و ممانعت ها موجب تعجبم می شد. اما این اتفاقات الان کمترین تعجبی را در من بر نمی انگیزد. در تو چطور؟
این ملاقات نیز پشت شیشه های دو جداره ی کدر با میله های قطور فلزی رجایی شهر انجام شد. تو مثل اغلب روزهای ملاقات همان تی شرت سبز خوش رنگت را پوشیده بودی. سبزی که به تو خیلی می آمد و همیشه می گفتی: «ژیلا ! چون رنگ سبز را خیلی دوست داری، روزهای ملاقات این را می پوشم
فقط بیست دقیقه وقت داشتیم و هر دو تند و تند حرف می زدیم. قرار بود همه حرف های ماه های آینده را در بیست دقیقه خلاصه کنیم و چه کار سختی بود.
تو به خاطر تجربه طولانی ترت در زندان، یکسره سفارش هایی می کردی که من چگونه دوران حبس ام را راحت تر طی کنم. از ضرورت ورزش و مطالعه مرتب و هواخوری هر روزه گفتی و توصیه مطالعه چند کتاب که به قول خودت خواندنش در زندان می چسبد.
و من چند بار گفتم :«بهمن انقدر نگران من و این زندان یکساله نباش، بالاخره میگذرد.» و تو گفتی: «مهم این است که خوب بگذرد
خدا می داند که آن روز چقدر دلهره داشتم. دلهره از اینکه نکند بغض ام و بغض ات بشکند و اشکهایمان سرازیر شود. آن بیست دقیقه گذشت و بغض مان نشکست و چشم هایمان تر نشد. آخرش، دستم را بر شیشه دو جداره گذاشتم و تو هم از پس آن دو لایه شیشه ضخیم لعنتی دستت را درست روی دست من مماس کردی و این به جای هر در آغوش کشیدن و یا بوسه ای قرار بود همه گرمی احساس ما را نسبت به یکدیگر نشان بدهد.
وقت ملاقات تمام شد. تو بلند شدی و من در حالی که دور شدنت را از پشت شیشه و آهن نگاه می کردم، مطمئن از اینکه مرا نمی بینی با خیال راحت بغض فروخورده ام را رها کردم و آرام اشک ریختم. نمی دانم تو آن لحظه در حالی که از من دور می شدی، چگونه بودی و چه کردی...
وقتی در نخستین روز ورودم به اوین، برای رسیدن به بند زنان، از کنار بند 350 گذشتیم، خیلی ذوق کردم. اینجا همان جایی است که تو سه سال از زندگی ات را در آن گذرانده ای و من همیشه آرزو داشتم از دور هم که شده، یکبار آن را ببینم. حالا من در کنار همان بندی زندگی می کنم که تو تا همین چند ماه پیش در آن بودی.
می دانی که بند زندانیان سیاسی زن در کنار بند 350 که محل نگهداری زندانیان سیاسی مرد است، قرار دارد. گاهی از آن سوی دیواری بلند، صدای هم بندان دیروزت را می شنوم و هر بار یادم می آید که تو در نامه ای برایم نوشته بودی که وقتی از آن سوی دیوار بند 350 صدای زندانیان زن را می شنیدی، من را در میان آنها تصور می کردی که به زودی یکی از آنها خواهم بود. حالا من اینجا هستم و تو نیستی.
اینجا بسیاری از تصویرها، دیوارها، فضاها و اتفاقات برایم آشناست، آشناست چون تو در سه سال گذشته بارها این فضاها را چه در نامه ها و چه در ملاقات های کابینی برایم توصیف کرده بودی. حالا من آن توصیف ها را تجربه می کنم. تو حتی از ماه آسمان اوین هم برایم گفته بودی. همان ماه.
دیشب توی بند نشسته بودم که شبنم مددزاده با هیجان و شوق زیاد صدایمان کرد: «بچه ها بیایید ماه را ببینید که چقدر قشنگ است
همان موقع من یادم آمد که می گفتی گاه تو و دوستانت هم لحظاتی در حیاط بند 350 می نشینید و به ماه خیره می شوید.
دنبال شبنم به هواخوری کوچک بند رفتم و به آسمان نگاه کردم به ماه که گاه ابرهای خاکستری در آغوشش می گرفت و گاه سفیدی خیره کننده اش هر ابری را پس می زد.
شبنم می گفت: «از کودکی ماه را دوست داشتم، آخر می دانی ماه خیلی زیباست، در زندان رجایی شهرکه بودم نمی توانستم ماه را ببینم و چقدر دلم برای ماه تنگ می شد، تا اینکه بالاخره یک روز از میان چند دریچه و ورقه های فلزی توانستم ماه را ببینم و چقدر خوشایند بود
دارم سعی می کنم گزارش کوتاهی از روزهای زندانم به تو بدهم تا مطمئن شوی چنان که خواسته بودی روزهای حبس ام، چندان بد نمی گذرد. اینجا روزهای ما آرام است اغلب افراد برنامه های جدی مطالعه، ورزش، آموزش زبان و کارهای دستی دارند.
روحیه بیشتر زندانیان خیلی خوب و بانشاط است. این روحیه خوب به من هم انرژ ی و روحیه زیادی می دهد. وقتی می بینی بهاره هدایت با این حکم سنگین زندان، اینقدر پر انرژی و با نشاط و مصمم است، امید می گیری. یا مهوش شهریاری و فریبا کمال آبادی که با حکم های سنگین بیست سال زندان آنقدر آرام و صبورند که تو باور نمی کنی چنین احکام سنگینی در پرونده خود دارند و چند سالی است که بدون مرخصی دوران حبس خود را می گذرانند و یا نسرین ستوده که نزدیک به سه سال است که بدون مرخصی در زندان است. پس من و شیوا و مهسا به عنوان زندانی های نسبتا تازه وارد نمی توانیم به خودمان اجازه بدهیم بی حوصله و یا احیانا کم نشاط و بی انرژی باشیم. ما هم مثل آنها کتاب می خوانیم و ورزش می کنیم و صبوریم و حبس می کشیم .
الان اینجا ( بند زندانیان سیاسی زن )، 33 نفرهستیم. فائزه هاشمی ، نازنین دیهیمی و بهناز ذاکر تازه ترین ورودی های بند هستند. فائزه را حدود ساعت دوازده و نیم شب آوردند. دوازده شب، ساعت اجرای خاموشی در بند است و همه ما در تخت های خود بودیم، یا خواب و یا در حال مطالعه. ورود زندانیان جدید در چنین زمان هایی، خیلی عادی نیست. آنها را معمولا در ساعت اداری به بند عمومی منتقل می کنند. با آمدن فائزه به بند، همگی از تخت هایمان پایین آمدیم. همه می پرسیدند چه خبر شده که این موقع شب فرزند هاشمی رفسنجانی را به زندان آورده اند؟ فائزه با هیجان زیاد چگونگی بازداشت و انتقالش را به زندان توضیح می داد. نازنین دیهیمی را اما ساعت 3 بعد ار ظهر آوردند، دختر همان نویسنده و مترجم خوب و معروف، یعنی خشایار دیهیمی است.
اینجا روزها و شب ها شباهت زیادی با هم دارند و ورود هر زندانی جدید یک اتفاق مهم است وجنب و جوش زیادی را دربند ایجاد می کند. انگار روزنه و اتصالی است بین دنیای زندانی با دنیای بیرون. زندانی های قدیمی از هر تازه واردی اول درباره خودش و دلایل زندانی شدنش می پرسند و بعد هم اغلب سوالاتی از این قبیل: چه خبر تازه؟ اوضاع آن بیرون چطور است؟ از آخرین تحولات و تحلیل ها بگو؟
ما 33 زندانی زن هستیم با عقاید و افکار مختلف و گاه مخالف یکدیگر. زندانی هایی از جنبش سبز، بهایی ها، سازمان مجاهدین خلق، نو مسیحی ها و...
بهمن عزیزم، یکی از جذابیت های این زندان برای من همین است که افراد با افکار و عقاید متفاوت و حتی مخالف، زندگی مسالمت آمیزی را در کنار یکدیگر دارند. وقتی همه با هم در کنار هم می نشینیم، غذا می خوریم، حرف می زنیم، بحث و گفتگو می کنیم، و در یک کلام با هم زندگی می کنیم، عمیقا احساس خوبی پیدا می کنم. هر روز که آن زندگی مسالمت آمیز را تجربه می کنم، بیشتر آرزومند می شوم که چنین الگویی را روزی در گستره زندگی در جامعه مان شاهد باشیم یعنی با افکار عقاید مختلف سیاسی، مذهبی و عقیدتی کنار هم زندگی کنیم بدون تلاش برای حذف یکدیگر، بدون آنکه به خاطر تفاوت عقیده و مذهب و مرام سیاسی با هم دشمنی بورزیم.»*
اگر در زندان این زندگی مسالمت آمیز ممکن است، چرا در گستره جامعه ای به نام ایران ممکن نباشد؟ من به تحقق چنین جامعه ای امیدوارم. آن روز خوب خواهد آمد. دلتنگ تو هستم اما بیشتر از همیشه دوستت دارم
ژیلا بنی یعقوب- زندان اوین
بند زنان
پی نوشت :
*نه اینکه اینجا هیچ مشکلی وجود نداشته باشد، چرا همواره مسائل و مشکلاتی به وجود می آید اما مهم این است که از طریق بحث و گفت و گو در نهایت روش حل مشکل را پیدا می کنیم.